- ανασταλτός
- η , όν подлежащий приостановке, прекращению, отмене;
ανασταλτόν της καταδίκης — условность приговора
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
ανασταλτός
Смотреть что такое "ανασταλτός" в других словарях:
ανασταλτός — αυτός που είναι δυνατόν να ανασταλεί, να αναχαιτιστεί, να περιοριστεί. [ΕΤΥΜΟΛ. < αναστέλλω. Η λ. μαρτυρείται από το 1884 στον Ποθητό Ψαρά] … Dictionary of Greek
αναστέλλω — (AM ἀναστέλλω) έλκω προς τα πίσω, συγκρατώ, αναχαιτίζω (νεοελλ. μσν.) διακόπτω, σταματώ μσν. παραλύω μια σωματική ικανότητα αρχ. 1. αναγκάζω σε υποχώρηση 2. μέσ. α) ανασηκώνω και ζώνω το ένδυμά μου β) αποχωρώ, μένω πίσω γ) προσποιούμαι,… … Dictionary of Greek
γαμψόνυχες — Τα νύχια των αρπακτικών πτηνών και των σαρκοφάγων θηλαστικών (αιλουροειδών). Τα νύχια αυτά είναι ισχυρά, κυρτά, πεπλατυσμένα στις πλευρές, κοφτερά, κατάλληλα να πληγώνουν, να κατασπαράσσουν και να κρατούν γερά τη λεία. Οι γ. των αρπακτικών πτηνών … Dictionary of Greek
